Maroko (
Królestwo Maroka) – państwo (monarchia konstytucyjna) w północno-zachodniej
Afryce. Należy do państw
Maghrebu.
Graniczy z (długość wspólnej granicy):
Łączna długość granic: 2 017,9 km
Długość wybrzeża morskiego: 1835 km
Najniższy punkt: Sebkha Tah 55 m
p.p.m.
Najwyższy punkt: Jbel Toubkal 4165 m
n.p.m.
Ważniejsze miasta:
Casablanca,
Fez,
Tanger,
Marrakesz, Oudahda i Meknes.
Grupy etniczne:
Arabowie i
Berberowie 99,1%, inni 0,7%,
Żydzi 0,2%
Religie:
muzułmanie 98,7% (głównie
sunnici),
chrześcijanie 1,1%, żydzi 0,2%
Języki:
arabski (urzędowy), dialekty berberyjskie,
francuski (głównie w biznesie i dyplomacji)
Głowa państwa:
król Mohamed VI (od 23 lipca 1999)
Ustrój: dziedziczna monarchia konstytucyjna. Premier powoływany przez króla; wybory do parlamentu.
Parlament: Izba Radców (
Madżlis el-Mustaszarin) i Izba Reprezentantów (
Madżlis en-Nuwab)
Bogactwa naturalne: fosforany, ruda żelaza,
mangan,
ołów,
cynk
PKB: 3700
dolarów USA na mieszkańca (według
parytetu siły nabywczej w 2001 roku)
Warunki naturalne
Historia Maroka
- Główny artykuł - 'historia Maroka
Tereny Maroka są siedzibą koczowniczych
plemion berberyjskich. Historia Maroka sięga IV wieku p.n.e., kiedy istniało tam państwo mauretańskie (berberyjskie). Przejęte przez
Rzym po upadku
Kartaginy, pozostawały przez wieki pod jej władaniem. Później na krótszy okres czasu ziemie te zostały przejęte przez
Bizancjum, by stać się ostatecznie domeną świata arabskiego i
islamu. Rządzone przez następujące po sobie arabskie dynastie.
W XIX wieku Maroko było areną ścierających się wpływów potęg kolonialnych takich jak Francja, Wielka Brytania, a także przez krótki czas Niemcy.
W wyniku porozumienia w
Fezie z 1912 roku Maroko stało się
protektoratem Francji, a w 1956 roku uzyskało niepodległość. Niepodległe Maroko jest monarchią, które ma ugruntowaną pozycję w świecie arabskim. Od szeregu lat istnieje nierozstrzygnięty problem
Sahary Zachodniej, który musiał być zażegnany przez siły
ONZ.