Chan Kubilaj,
Kubilaj Chan (1216-1294), wnuk
Czyngis-chana, piąty wielki chan mongolski.
W 1259 roku Kubilaj został wielkim
chanem mongolskim. Dzięki jego rządom imperium mongolskie znalazło się u szczytu rozwoju. Przeniósł on stolicę swego imperium z
Karakorum do Chanbałyku, czyli współczesnego
Pekinu. W roku 1271 założył mongolską dynastię Yuan. Po podbiciu
Chin, zakończył panowanie dynastii chińskich i w roku 1279 został cesarzem chińskim, władcą olbrzymiego imperium.
Państwa sąsiadujące z cesarstwem chana Kubilaja zmuszone były uznać jego zwierzchnictwo. Nie powiodły się plany Kubilaja, mające na celu podbicie
Japonii i
Jawy. Mimo, iż Kubilaj był
wyznania buddyjskiego, był zainteresowany rozwijającym się na świecie chrześcijaństwem i zapraszał misjonarzy do odwiedzania Chin. Chan wspierał również rozwój rzemiosła, nauki i sztuki. Jednym z obcokrajowców, którzy odwiedzali w tym czasie jego dwór, był
Marco Polo.