Konferencja jałtańska (4 lutego 1945 - 11 lutego 1945) - spotkanie przywódców koalicji antyhitlerowskiej (tzw.
Wielkiej Trójki) - prezydenta USA
Franklina Delano Roosevelta, premiera Wielkiej Brytani
Winstona Churchilla i przywódcy ZSRR
Józefa Stalina.
Była to jedna z konferencji Wielkiej Trójki, miała miejsce po
konferencji teherańskiej (listopad-grudzień 1943), a przed
konferencją poczdamską (lipiec-sierpień 1945). Wielka Trójka odbyła wiele konferencji jednak na konferencjach poczdamskiej, jałtańskiej oraz teherańskiej zapadły decyzje najwyższej wagi.
Odbyła się w Liwadii, leżącej pod
Jałtą na
Krymie. Miała decydujące znaczenie dla powojennego kształtu
Europy. Na konferencji rozstrzygnięto sprawę Niemiec: siły kazdego z trzech mocarstw bedą okupowały wyznaczone na konferencji strefy Niemiec. Zgodnie z tym planem przewidziano utworzenie skoordynowanej administracji i kontroli za pośrednictwem Centralnej Komisji Kontroli, złożonej z naczelnych dowodców trzech mocarstw. Rosja otrzymała "zwierzchnictwo" nad Ukrainą, Białorusią, Polskę i jedną trzecią Niemiec (m.in.Turyngią, Brandenburgią, Vor Pommern).