Knut Hamsun (4 sierpnia 1859 - 19 lutego 1952) -
norweski pisarz, laureat
Nagrody Nobla w dziedzinie
literatury za rok 1920. Urodzony w
Lom jako Knud Pedersen.
Jako pierwsza uznanie zyskała jego powieść
Glód (norw.
Sult, 1890). Ta półbiografia przedstawia młodego pisarza, który na skutek głodu i ubóstwa popada w stan bliski szaleństwu. Powieść jest w dużym stopniu zapowiedzią utworów
Franza Kafki i innych powieściopisarzy dwudziestowiecznych, którzy zgłębiali szaleństwo w położeniu ludzi im współczesnych. Książka stała się jedną z najbardziej wpływowych powieści w XX wieku. Kolejny utwór
Misteria (norw.
Mysterier, 1892), był prawdopodobnie najwybitniejszym dziełem Hamsuna. Inne ważne utwory to
Pan, 1894 i
Błogosławieństwo Ziemi (norw.
Markens Grøde,1917), za którą otrzymał nagrodę Nobla w 1920 roku.