Knut Hamsun (4 sierpnia 1859 - 19 lutego 1952) - norweski pisarz, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1920. Urodzony w Lom jako Knud Pedersen.
Jako pierwsza uznanie zyskała jego powieść Glód (norw.Sult, 1890). Ta półbiografia przedstawia młodego pisarza, który na skutek głodu i ubóstwa popada w stan bliski szaleństwu. Powieść jest w dużym stopniu zapowiedzią utworów Franza Kafki i innych powieściopisarzy dwudziestowiecznych, którzy zgłębiali szaleństwo w położeniu ludzi im współczesnych. Książka stała się jedną z najbardziej wpływowych powieści w XX wieku. Kolejny utwór Misteria (norw.Mysterier, 1892), był prawdopodobnie najwybitniejszym dziełem Hamsuna. Inne ważne utwory to Pan, 1894 i Błogosławieństwo Ziemi (norw. Markens Grøde,1917), za którą otrzymał nagrodę Nobla w 1920 roku.