Juda to kraina geograficzna oraz państwo
Izraelitów ze stolicą w
Jerozolimie istniejące między X a V w. p.n.e. Powstało po śmierci króla
Salomona i rozpadzie
Izraela (ok. 930 p.n.e.) na królestwo północne (
Izrael) ze stolicą w
Samarii i południowe (Judę) ze stolicą w Jerozolimie. Juda podbita została przez władcę babilońskiego Nabukadnezara II (
Nabuchodonozora II) w 586 p.n.e., a znaczna część jej ludności została uprowadzona do
Babilonu (
niewola babilońska Żydów). Po podbiciu państwa babilońskiego przez
Persów Juda została przekształcona w perską prowincję Jehud o dużym stopniu autonomii. Po jej zajęciu przez
Aleksandra Macedońskiego w latach 30. IV w. p.n.e. upowszechniła się grecka nazwa Judy,
Judea.
