Języki celtyckie - grupa
języków w obrębie
języków indoeuropejskich. Wiele języków z tej grupy wymarło. Współcześnie grupa ta jest reprezentowana przez języki:
iryjski ,
szkocki ,
walijski i
bretoński. Również te języki zagrożone są wymarciem, dlatego też prowadzone są działania na rzecz ich zachowania. Posługuje się nimi około 1 mln mówiących.
Języki celtyckie dzielą się na trzy podstawowe zespoły: galijski (wymarły), goidelski i brytański. Dla grup brytańskiej i goidelskiej używa się także nazw
języki p-celtyckie i
q-celtyckie. Wynika to z tego, że pochodzący z oryginalnego języka praceltyckiego dźwięk
[1] został zastąpiony w językach brytańskich dźwiękiem
[2], a w goidelskich -
[3]. I tak słowo 'głowa' w
języku irlandzkim i
szkockim gaelickim to
ceann, a w
manx kione, natomiast w
walijskim to
pen, a
bretońskim penn.
Klasyfikacja języków celtyckich:
- języki celtyckie (1,3 mln)
- celtyberyjski †
- języki goidelskie (Q-celtyckie) (380 tys.)
- staroiryjski †
- iryjski (260 tys.)
- shelta (90 tys.)
- szkocki gaelicki (25 tys.)
- manx †+
- języki galijskie †
- lepontyjski (leponcki) †
- galijski †
- języki brytańskie (P-celtyckie) (900 tys.)
- piktyjski †
- walijski (500 tys.)
- kornijski †+
- bretoński (400 tys.)