jednoręczny
alfabet palcowy
Język migowy to ogół znaków idiograficznych (określających słowa, czasem krótkie zwroty) i znaków daktylograficznych (odpowiadające literom
alfabetu) manualno-mimicznych używanych przez niesłyszących do porozumiewania się.
Wbrew popularnym poglądom nie istnieje jeden ogólnoświatowy język migowy, ale wiele w pełni wykształconych języków, których zasięgi nie zawsze pokrywają się z zasięgami języków mówionych. Przykładowo brytyjski język migowy jest zupełnie różny od amerykańskiego języka migowego, który jest z kolei używany zarówno w
USA jak i w
Kanadzie oraz
Meksyku.
Klasyczny język migowy
Zwany też naturalnym obejmuje kilka tysięcy znaków pojęciowych o charakterze pozycyjnym oraz organizacja przestrzenna wypowiedzi - środki uzupełniające znaki migowe -
mimika,
pantomimika, gestykulacja i zachowania kinetyczne.
Język migany
Znaki migowe są wykorzystywane jako uzupelnienie mowy artykułowanej. Znaków migowych używa się w szyku gramatycznym języka ojczystego, dodając za pomocą alfabetu palcowego końcówki fleksyjne. Język migany stosuje się zawsze razem z językiem mówionym. Jest to tzw.
system językowo-migowy.
