Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny (
International Phonetic Alphabet,
IPA,
Alphabet phonétique international,
API) -
alfabet fonetyczny używany przez lingwistów do dokładnego zapisywania wszystkich dźwięków (
fonemów) jakie ludzki aparat mowy jest w stanie wyartykułować. Docelowo ma się on stać standardem zapisu fonetycznego dla wszystkich języków świata. Większość znaków IPA została zaczerpnięta wprost z
alfabetu łacińskiego lub stworzona na jego podstawie, część pochodzi z
alfabetu greckiego, a część została stworzona specjalnie na jego potrzeby i nie występuje w żadnym innym.
Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny to wynik pracy
brytyjskich i
francuskich fonetyków zrzeszonych w International Phonetic Association (Międzynarodowym Stowarzyszeniu Fonetycznym), założonym w
Paryżu w 1886 roku. Zarówno stowarzyszenie, jak i stworzony przez nie alfabet znane są pod nazwą
IPA.
W ciągu swego istnienia był kilkukrotnie zmieniany. Znaczne modyfikacje wprowadzono w 1989 roku, po konferencji w
Kilonii. Najnowsza wersja alfabetu została opublikowana w roku 1996.
