Inflacja jest hipotezą kosmologiczną zaproponowaną przez Alana Gutha (1981). Według niej wczesny wszechświat przeszedł przez fazę szybkiego rozszerzenia się spowodowanego ujemną energią gęstości próżni (dodatnie ciśnienie próżni). Ekspansja ta może być modelowana przez niezerową stałą kosmologiczną. Bezpośrednią konsekwencją jest wniosek, że cały obserwowalny wszechświat początkowo był skoncentrowany w bardzo małym obszarze połączonym więzami przyczynowo-skutkowymi. Kwantowe fluktuacje w tym mikroskopijnym obszarze urosły do rozmiarów kosmicznych i stały się zaczątkami struktur kosmicznych.
Inflacja rozwiązuje kilka ważnych a dotąd nierozwiązanych problemów standardowej kosmologii Wielkiego Wybuchu. Wśród nich jest obserwowany kształt Wszechświata - problem płaskości, nadzwyczajna jednorodność w dużych skalach -- problem horyzontu oraz problem monopoli magnetycznych -- brak jakichkolwiek obserwowanych defektów topologicznych przewidzianych przez Teorię Wielkiej Unifikacji (GUT).
Przewidywania standardowego modelu inflacji rozpatrują płaską geometrię wszechświata oraz skale fluktuacji w mikrofalowym promieniowaniu tła. Występują także rozwiązania dla wysokoenergetycznych cząstek blisko lub w skali GUT. Od lat 80. było wiele prób powiązania pola generującego energię próżni, które zostało przewidziane przez GUT aby wykorzystać obserwacje do potwierdzenia tej teorii. Próby te dostarczą odpowiedzi na pytanie o pochodzenie i naturę cząstek, które generują energię gęstości próżni, a które dla teorii inflacji pozostają zagadką.
Nazwa teorii jest lekkim żartem odnoszącym się do inflacji ekonomicznej w Stanach Zjednoczonych w latach 70. XX wieku.

Materiał wydrukowany z portalu zgapa.pl dnia 2021-03-02 11:50:04