br />
Imperium osmańskie (także: Imperium ottomańskie),
kalifat - państwo tureckie na
Bliskim Wschodzie, obejmujące w okresie od XIV do XX wieku
Anatolię, część południowo-zachodniej Azji, północną Afrykę i południowo-wschodnią Europę, założone przez jedno z plemion tureckich w zachodniej Anatolii.
W wiekach XVI i XVII było to jedno z najpotężniejszych politycznie państw na świecie, do chwili gdy kraje europejskie poczuły się zagrożone stałymi postępami imperium na
Bałkanach. W kręgach dyplomatycznych na określenie dworu sułtana, później także całego państwa tureckiego, stosowano termin
Wysoka Porta.
Historia
Państwo zostało założone przez
Osmana I. Po
arabsku Uthman, skąd także nazwa Imperium Ottomańskie). W pierwszych wiekach swojego istnienia było to państwo skrajnie agresywne, prowadzące nieustanną politykę podbojów i walk. W
XIII w.-
XIV w. władcom tureckim udało się podbić całą
Anatolię, oraz rozpoczęli trwający ponad dwa wieki podbój
Półwyspu Bałkańskiego, stopniowo podporządkowując sobie skłócone i słabe feudalne państewka chrześcijańskich władców.
Prowincje
W okresie swojego rozkwitu w skład imperium osmańskiego wchodziło 29 prowincji, trzy księstwa wasalne (wśród których były księstwa rumuńskie), oraz
Transylwania, królestwo zobowiązane do wierności państwu Osmanów.
Sułtani
Zob.
Władcy Turcji
