Heinrich Himmler (urodzony 7 października 1900 w
Monachium, zmarł 24 maja 1945 w Lüneburg), jeden z głównych przywódców
Niemiec hitlerowskich i zbrodniarzy
II wojny światowej; współtwórca i szef kolejno:
SS(od 1929),
Gestapo (od 1934), policji (od 1936), minister spraw wewnętrznych (od 1943).
Urodził się i wychował w katolickiej rodzinie mieszczańskiej. Ze względu na stan zdrowia zrezygnował z kariery wojskowej. Wybrał studia rolnicze. W 1922 roku uzyskał tytuł inżyniera rolnika. W trakcie studiów zaangażował się w politykę po stronie nacjonalistów. Wziął udział w puczu monachijskim w 1923 roku. 6 stycznia 1929 roku został Reichsführerem SS (bojówek
Schutz-Staffeln), stanął na jego czele. 20 marca 1933 na mocy jego zarządzenia powstał obóz koncentracyjny w Dachau. W 1934 przejął po
Göringu kierowanie
Gestapo (tajna policja polityczna). Uczestniczył w krwawej likwidacji kierownictwa
SA (
Noc długich noży). W 1936 roku objął stanowisko zwierzchnika policji III Rzeszy. Był pomysłodawcą
Lebensbornów czyli miejsc, w których dobierano pary rodzicielskie w celu zapewnienia
czystego rasowo potomstwa. Podczas
drugiej wojny światowej Himmler realizował działania zmierzające do eksterminacji ludności żydowskiej, cygańskiej oraz słowiańskiej na podbitych terenach. Był twórcą obozów koncentracyjnych i obozów zagłady. W sierpniu 1939 roku wraz z
Reinhardem Heydrichem zaplanował zainscenizowany
polski napad na stację radiową w
Gliwicach mający posłużyć jako jedno z przyczyn wkroczenia wojsk niemieckich do Polski. W październiku 1939 zostaje mianowany
komisarzem Rzeszy do spraw umacniania niemieckich wartości narodowych. Pierwszym ze zrealizowanych przez niego zadań jest rozpoczęcie przymusowej deportacji Polaków i Żydów z polskich terenów, które zostały wcielone do Rzeszy. 24 kwietnia 1940 roku Himmler wydaje rozkaz utworzenia obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. W czerwcu 1941 wydaje komendantowi tego obozu,
Rudolfowi Hössowi polecenie zbudowanie obiektów do gazowania więźniów. W styczniu 1942 wydaje Głównemu Urzędowi Gospodarki i Administracji Rzeszy polecenie wsparcia koncernów zbrojeniowych pracą więźniów. W tym samym roku zezwala na prowadzenie w obozach koncentracyjnych szeregu doświadczeń medycznych na ludziach. 8 października 1943 roku Himmler nakazuje utworzenie przy wszystkich placówkach gestapo wyższego szczebla
Wielkich Komisji Specjalnych do walki z sabotażem. 11 czerwca 1943 roku wydaje rozkaz zlikwidowania wszystkich gett żydowskich na obszarze Polski, a 21 czerwca także na okupowanych obszarach Rosji. 26 listopada 1944 roku Himmler zostaje mianowany na stanowisko naczelnego dowódcy wojskowego Górnego Renu. W okresie od 24 stycznia do 22 marca 1945 roku jest głównodowodzącym Grupą Armii
Wisła. 20 kwietnia 1945 Himmler opuszcza Berlin, do którego zbliżyły się już wojska radzieckie i wyjeżdża do Szlezwika-Holsztynu.
Adolf Hitler w podpisanym w dniu 29 kwietnia 1945 roku testamencie politycznym pozbawia Himmlera członkostwa
NSDAP za podjęcie próby nawiązania kontaktów z aliantami za pośrednictwem
Czerwonego Krzyża. Himmler został aresztowany i rozpoznany przez wojska brytyjskie. Popełnił
samobójstwo podczas próby przesłuchania 24 maja 1945 roku.