Galileuszowe księżyce Jowisza - cztery największe księżyce Jowisza odkryte przez Galileusza 7 stycznia 1610, przy pomocy skonstruowanej przez niego lunety. Uważa się, że księżyce te zaobserwował niezależnie, w tym samym czasie, niemiecki astronom Simon Marius.
Na podstawie swoich obserwacji Galileusz uznał, że księżyce krążą wokół Jowisza. Odkrycie to wspierało heliocentryczną teorię Kopernika, pokazując że nie wszystkie ciała niebieskie krążą wokół Ziemi.
Parametry fizyczne księżyców galileuszowych
W kolejności od Jowisza| księżyc | promień (km) |
masa (kg) |
średni promień orbity (km) |
okres obiegu (doby ziemskie) |
|---|---|---|---|---|
| Io | 3632 | 8,92×1022 | 421 600 | 1,76 |
| Europa | 3138 | 4,8×1022 | 670 900 | 3,55 |
| Ganimedes | 5262 | 1,49×1023 | 1 070 000 | 7,16 |
| Callisto | 4820 | 1,08×1023 | 1 883 000 | 16,69 |
Prawie do końca XIX w. uważano, że Jowisz ma tylko cztery księzyce. Dopiero w 1892 amerykański astronom Edward Emerson Barnard odkrył piąty księżyc - Amalteę, krążącą bliżej Jowisza niż księżyce galileuszowe.
