_on_Bochs_sshot20040912.png)
_on_Bochs_sshot20040912.png)
Różnice w porównaniu z MS-DOS
- Obsługa dysków w trybie Ultra-DMA
- Wsparcie dla dużych dysków twardych (LBA)
- System plików FAT32
- Możliwość użyci długich nazw plików z VFAT
- Wolna licencja (GPL)
- Wsparcie dla wielojęzycznych komunikatów
_on_Bochs_sshot20040912.png)
Zarządzanie pamięcią
Program zarządzający pamięcią FreeDOS (EMM386) obsługuje VCPI, co pozwala systemowi i programom używać DPMI. FreeDOS zawiera również sterownik UDMA dzięki któremu dostęp do dysków jest szybszy (sterownik ten może być używany także przez inne systemy rodziny DOS). System przechowuje ostatnio używane dane z dysku w pamięci RAM (dokładniej w pamięci wysokiej XMS), dzięki temu dostęp do dysku jest szybki a system rzadziej korzysta z urządzenia (odpowiednik Smart Drive z MS-DOS.)Ponieważ FreeCOM ma możliwość przenoszenia siebie do pamięci XMS system może udostępnić stosunkowo duży obszar pamięci podstawowej, co jest ważne w przypadku gier wymagających przynajmniej 620 kB pamięci podstawowej do działania.
Charakterystyka systemu
Wielką zaletą FreeDOS jest jego wolna licencja i dostępność kodu źródłowego, które powodują, że projekt rozwija się bardzo dynamicznie. Dzięki zaimplementowaniu obsługi systemu plików FAT32 możemy uruchomić FreeDOS z dysku, który używa tego systemu plików. W zależności od posiadanego BIOSu możemy używać dysków w trybie LBA, a ich wielkość limitowana jest do 128 GB lub nawet 2 TB. Niektóre BIOSy wspierające LBA zawierają błędy i nie potrafią obsłużyć dysków większych niż 32 GB. Ten problem można rozwiązać używając programów OnTrack lub EzDrive jako menedżerów dysków. FreeDOS wspiera użycie długich nazw plików (DOSLFN), jednak większość programów DOSowych nie potrafi korzystać ani z tego sterownika, ani z długich nazw.Nie ma planów aby FreeDOS obsługiwał NTFS lub ext2 ponieważ istnieje przynajmniej kilka sterowników shareware, które mogą być używane pod kontrolą FreeDOS. Aby uzyskać dostęp do ext2 można użyć programu LTOOLS (będącego częścią MTOOLS).
Jeśli FreeDOS jest uruchamiany pod Linuksowym emulatorem DOSEMU możliwe jest zainstalowanie programów DOS na dowolnym systemie plików obsługiwanym przez jądro Linuksa. Również nie ma planów stworzenia sterownika USB, jedynie wspierane przez BIOS urządzenia USB są obsługiwane przez FreeDOS. Możesz użyć jakichś sterowników USB dla MS-DOS, lub jeśli używasz FreeDOS pod DOSEmu - użyć sterowników Linuksa. Inne popularne emulatory to Bochs (emulujący cały komputer PC) i DOSBox, który emuluje PC, jądro systemu operacyjnego DOS oraz powłokę: programy wewnątrz DOSBox "widzą" DOSa, lecz nie możesz zainstalować FreeDOSa. Możesz natomiast używać narzędzi FreeDOS wewnątrz DOSBox.
Jądro FreeDOS jest także używane z DOSEmu. DOSEmu pozwala na optymalizowaną dla DOS emulację komputera PC, co umożliwia użycie uproszczonych sterowników (dostarczanych z DOSEmu). System działa znacznie szybciej niż na Bochsie, czy komercyjnym VMware. Niemniej symulacji sprzętu brakuje realizmu w niektórych aspektach: emulowany dysk może być dostępny poprzez wirtualny BIOS, ale programy nie mogą programować bezpośrednio wirtualnego kontrolera dysków. Tyczy się to także wirtualnych kart graficznych czy muzycznych.
Dystrybucja
W rezultacie polityki licencyjnej firmy Microsoft firmy sprzedające komputery zostały zmuszone do sprzedawania wyłącznie komputerów z dołączonym systemem operacyjnym. Spowodowało to sytuację, gdy do ceny komputera należało doliczyć cenę systemu operacyjnego. Firmy produkujące komputery zaczęły więc instalować darmowy system FreeDOS, zamiast systemu MS-DOS czy Windows firmy Microsoft w swoich tanich modelach. Dell Computer oferował serię komputerów z zainstalowanym FreeDOS-em.
Alternatywą dla FreeDOS jest OpenDOS. Jest on bardziej zgodny z Microsoft Windows, ale jego licencja budzi wiele kontrowersji, nie jest "wolna".
Obecnie (styczeń 2005) najnowszą wersją FreeDOS jest beta 9 Service Release 1.