Ustanowiona w 1910 roku federacja składała się z czterech terytoriów: Gabonu, Konga Środkowego, Ubangi-Szari oraz Republiki Środkowoafrykańskiej z Czadem (ten stanowił oddzielną jednostkę terytorialną od roku 1920). Generalny gubernator, który rezydował w Brazzaville, reprezentowany był przez swoich przedstawicieli w każdym z wymienionych wyżej terytoriów.
Za czasów francuskiej Czwartej Republiki (1946-58) federacja ta reprezentowana była we francuskim parlamencie. W referendum z września 1958 roku przegłosowano przyjęcie autonomii w ramach Wspólnoty Francuskiej - tym samym rozwiązano samą federację. W 1959 roku nowe republiki powołały, aż do uzyskania pełnej niepodległości w kwietniu 1960, tymczasową organizację zwaną Unią Republik Środkowoafrykańskich.