Funkcja zdaniowa to wyrażenie zawierające
zmienne wolne, które w wyniku związania tych zmiennych
kwantyfikatorami lub podstawienia za nie odpowiednich nazw staje się zdaniem.
Dla funkcji (formy) zdaniowej
F(x) o jednej zmiennej wolnej x, rozważanej w zbiorze X, wprowadza się pojęcie
dziedziny DX(F) funkcji zdaniowej, obejmując tą nazwą podzbiór elementów zbioru X o tej własności, że po podstawieniu w formie zdaniowej
F(x) w miejsce zmiennej
x nazw tych elementów otrzymuje się zdanie prawdziwe lub fałszywe.
Każde równanie i każda nierówność z jedną niewiadomą jest funkcją (formą) zdaniową, której dziedziną jest pewien zbiór liczb. Każde równanie z dwiema lub więcej niewiadomymi jest funkcją (formą) zdaniową, której dziedziną jest zbiór par lub trójek lub odpowiednio większej ilości liczb. Jeżeli zdanie
F(a) jest prawdziwe, to mówi się, że element
a spełnia formę zdaniową
F(x). Zbiór elementów zbioru X spełniających daną formę zdaniową nazywa się
wykresem formy zdaniowej w X.
Przykład
Forma zdaniowa
x>2 zamienia się w zdanie dla tych
x, dla których ten zapis ma sens. Wszelkie
liczby rzeczywiste należą więc do jej dziedziny, podczas gdy na przykład nazwa SŁOŃ lub
liczba zespolona 1+2i już nie.