Diabeł (
gr. diabolos - oszczerca) - w
judaizmie i
chrześcijaństwie ogólna nazwa złych,
upadłych aniołów; inne określenia:
szatan,
demon.
W
demonologii judaizmu i
chrześcijaństwa oraz satanologii
średniowiecznej diabły tworzą hierarchię i są
upostaciowione.
Diabeł jako pojęcie pojawia się w
religiach i wierzeniach, których
panteon jest bipolarny, spolaryzowany na przeciwstawne sobie, walczące ze sobą dominia i w których dokonało się przejście od religii mitologicznej do
soteriologicznej (kiedy pojawia się pojęcie zła moralnego). Pojęcie diabła pojawiło się w chrześcijaństwie i
islamie poprzez judaizm z wierzeń starożytnego
Iranu (
manicheizm,
mazdaizm i
zaratusztrianizm).
Według
Biblii Diabeł to stworzenie duchowe będące głównym przeciwnikiem
Boga oraz wszystkich, którzy mu oddają cześć. Nie jest jednak równy Bogu; został przez niego stworzony. Nie należy go więc traktować jako "złego boga". Inaczej sprawa wygląda w
manicheizmie.