Cytadela Dawida –
turecka budowla będąca częścią systemu obronnego starego miasta
Jerozolimy w
Izraelu, w zachodniej linii murów. Została wzniesiona z rozkazu Sulejmana II Wspaniałego w roku 1532, jako twierdza zabezpieczająca jedną z ważniejszych bram Jerozolimy – Bramę Jafską. W I w. stały na jej miejscu ogromne wieże chroniące położony opodal pałac królewski
Heroda Wielkiego. Zburzyło je wojsko cesarza
Hadriana, które zajęło miasto w 135 roku. Średniowieczni pielgrzymi widzieli w ich pozostałościach ruiny pałacu biblijnego
króla Dawida, który właśnie tutaj miał ułożyć starotestamentalne
Psalmy. W rzeczywistości pałac Dawida znajdował się zapewne na Ofelu. Miejsce, w którym dzisiaj znajduje się Cytadela Dawida, było w czasach Dawida niezamieszkane (X wiek p.n.e.). We wnętrzu fortecy ma swoją siedzibę izraelskie Muzeum Historii Jerozolimy.
