Historia
Pierwsza osadą w miejscu późniejszego Babilonu założyli w XXIV wieku p.n.e. Sumerowie. Po opanowaniu przez ludy semickie osada stała się około 1900-1850 roku p.n.e. miastem i stolicą niewielkiego królestwa Babilonii. Rola miasta wzrosła znacznie za panowania Hammurabiego 1792-1750 p.n.e., który stworzył duże imperium ze stolicą w Babilonie. Babilon był centrum kultu boga Marduka.Miasto zostało zniszczone przez Hetytów w XVI wieku p.n.e.. Ten sam los spotkał je w 689 roku p.n.e., gdy asyryjski król Sanherib postanowił zemścić się za ciągłe rebelie. Miasto odzyskało wspaniałość w pierwszej połowie VI wieku p.n.e. odbudowane przez syna Sanheriba Asarhaddona i później za panowania dynastii nowobabilońskiej (z tych czasów pochodzą Brama Isztar, ziggurat Etemenanki, czy wiszące ogrody Semiramidy). Zdobyte w 539 roku p.n.e. przez Persów, miasto powoli traciło na znaczeniu. W Babilonie zmarł w 323 roku p.n.e. Aleksander Wielki.