Armia Czerwona, ros. Красная Армия (pełna nazwa Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona, od 1946 Armia Radziecka) - siły zbrojne Związku Radzieckiego. 23 lutego 1918 roku dotychczasowe siły zbrojne Rosji Radzieckiej zwane Gwardią Czerwoną na mocy dekretu Rady Komisarzy Ludowych zostały przekształcone w Robotniczo-Chłopską Armię Czerwoną. Początkowo była to formacja ochotnicza, bez stopni i rang, a oficerowie przez krótki okres - bo zaledwie do maja 1918 - wybierani byli demokratycznie. Wtedy też wprowadzono powszechną służbę wojskową, a do każdej jednostki przydzielono komisarzy politycznych (tzw. politruków).
Zawodowy korpus oficerski utworzono dopiero w 1935. W latach 1937-1939 w pokazowych procesach podczas czystek stalinowskich skazano i stracono wielu wyższych oficerów, m.in. Michaiła Tuchaczewskiego, naówczas w randze marszałka ZSRR.
W przededniu ataku Niemiec hitlerowskich na ZSRR Armia Czerwona liczyła około 1,5 mln żołnierzy. Podczas II wojny światowej pod broń powołano około 15-20 mln osób, z czego poległo 7-10 mln. Po wojnie liczebność stałej armii była stopniowo redukowana z 5 do około 2 mln.
Po 1945 jednostki Armii Radzieckiej stacjonowały we wszystkich państwach satelickich ZSRR, z których zostały wycofane w latach 1991-1993.

Materiał wydrukowany z portalu zgapa.pl dnia 2020-09-26 16:34:30