Armata

Christiansholm w Kristiansand
Armata była dawniej bronią miotająca pociski za pomocą prochu. Współcześnie terminem tym określa się działo o płaskim torze lotu pocisku.
Wynaleziona przed 1280 rokiem w Chinach w postaci metalowej rury (lufy) wyrzucającej pociski w stronę wroga, za pomocą prochu strzelniczego. W Europie znana od 1326 jako bombarda.
Z armat wyodrębniły się:

broń ręczna (aktualnie nie zaliczana do armat):

karabin - poprzednio: Ręczna puszka, Hakownica, Muszkiet - np. KBKS;
pistolet - poprzednio: Krócica - np. Vis;
rewolwer;

działa:

moździerz;
Haubica;
Współczesne armaty, np. Armata wz. 02/26;

Granatnik np. Granatnik wz. 1936.

Najpotężniejszymi pod względem kalibru działami były: okrętowe (np. japońskie pancerniki "Yamato" i "Musashi" miały działa kalibru 457 mm), kolejowe (np. niemiecka Dora miała kaliber 800 mm) i obrony wybrzeża (były to najczęściej działa kolejowe lub okrętowe zamontowane na wybrzeżu).
Obecnie działa kalibru ponad 240 mm są wielką rzadkością.
Typowa armata współczesna składa się z następujących elementów:

lufy,
hamulca wylotowego,
łoża,
mechanizmu podniesieniowego i kierunkowego,
kołyski,
zamka,
oporopowrotnika.