André Malraux (ur. 3 listopada 1901, zm. 23 listopada 1976) -
francuski pisarz, poszukiwacz przygód i mąż stanu.
Malraux urodził się w
Paryżu. Był za młody, aby wziąć udział w walkach
I wojny światowej. Jego rodzice rozwiedli się, kiedy był dzieckiem. Mieszkał z matką, zaś jego ojciec popełnił samobójstwo w 1930.
Malraux studiował orientalistykę. W 1923 przybył do
Indochin wraz z żoną, Clarą Goldschmidt. Został tam aresztowany i skazany na karę więzienia za wydarcie ze ścian jednej ze świątyń kilku posągów Buddy. Wyrok więzienia jednak, po apelach niektórych francuskich intelektualistów, zawieszono.
Malraux miał poglądy - także podczas działalności w ruchu gaullistowskim - zdecydowanie lewicowe. Od młodości był krytykiem kolonializmu. Będąc w Indochinach wydawał m.in. nielegalną gazetę.
W czasie pobytu w
Chinach pracował dla
Kuomintangu.
Po powrocie do Francji opublikował swoje pierwsze powieści. Na początku lat 30. był już znanym i cenionym pisarzem. W 1933 zdobył nagrodę
Goncourtów za osiągnięcia literackie.
Działał w międzynarodowym ruchu antyfaszystowskim. Napisał wstrząsającą powieść o obozach koncentracyjnych
Czas Pogardy. W czasie
wojny domowej w Hiszpanii był współorganizatowem republikańskiego lotnictwa. Na podstawie jego przeżyć powstała powieść
Nadzieja.
W czasie kampanii obronnej Francji w 1940 dostał się do niewoli, kiedy jego
czołg został rozbity. Został zwolniony i walczył w ruchu oporu, nie unikając aresztowania. Po wyzwoleniu bronił m.in.
Strasbourga w czasie
niemieckiej kontrofensywy. Stał wówczas na czele brygady.
Po zakończeniu wojny poznał generała
de Gaulle'a i został ministrem informacji w jego
rządzie. Po ustąpieniu generała z funkcji szefa rządu i państwa w styczniu 1946, Malraux wytrwał przy jego boku, aż do jego powrotu do władzy w 1958. Był zaliczany do tak zwanych
lewicowych (lub liberalnych) gaullistów.
Od 1958 aż do 1969 pełnił urząd pierwszego w historii swego kraju ministra kultury. Był także ministrem stanu (wicepremierem) i na posiedzeniach rządy zasiadał zawsze po prawej stronie prezydenta.
W 1969 ustąpił z rządu, po odejściu de Gaulle'a. Zmarł w 1976, kiedy w czasie szalejącej epidemii
grypy przyjął zbyt silna dawkę szczepionki, skąd wywiązało się śmiertelne zapalenie płuc.
Niektóre dzieła Andre Malraux
- Kuszenie Zachodu
- Droga królewska
- Czas pogardy
- Nadzieja