Liczba mieszkańców: 2,2 mln, aglomeracja algierska: 3,7 mln (1995).
Gospodarka
- przemysł: włókienniczy, rafineria ropy naftowej, montownie samochodów
Historia
W starożytności nosił nazwę Icosium. Miasto zostało zburzone w VII wieku, po zdobyciu przez Arabów. Na początku XVI w dostało się w ręce tureckich korsarzy i odtąd przez długi czas było głównym ośrodkiem korsarstwa i rabunku. W XVII w ludność miasta dochodziła do 100 tys. W roku 1518 miasto stało się częścią Imperium Otomańskiego. W 1541 Karol V usiłował zdobyć Algier, w XVII w Francuzi dwukrotnie bombardowali miasto, jednak bez skutku. Zdobyli je dopiero w 1830, po zaciętych walkach, które trwały 20 dni. W czasie drugiej wojny światowej (od czerwca 1943 do sierpnia 1944) Algier stał się stolicą wolnej Francji i siedzibą tymczasowego rządu Charles de Gaulle'a. Po uzyskaniu niepodległości przez Algierię, Algier został jej stolicą.Zabytki i turystyka
- Wielki Meczet XI-XVII wiek z minaretem z XIV wieku
- cytadela (kasba) wzniesiona przez Turków w XVI wieku
- meczety
- Sidi Abdarrahmana
- Dżami el-Dżabib
- pałac Gubernatora
- pałac d'Archeveche
- katolicka katedra św. Filipa z XIX wieku zbudowana na ruinach meczetu Hassana
Opis miasta z encyklopedii Ultima Thule wydanej w 1927 roku
- tekst o znaczeniu historycznym, przytoczony jako ciekawostka
- Miasto posiada piękny port z dwoma długimi kamiennymi groblami. Główną ulicą jest wspaniały Boulevard de la Republigue. Miasto jest siedzibą gen. gubernatora, ma akademię wojskową, dwa uniwersytety francuski i arabski, bibliotekę publiczną, obserwatorium astronomiczne różne towarzystwa naukowe itd. Algier jest ważnym punktem handlowym, łączą się w nim linie kolejowe z Oranu i Konstantyny oraz wiele dróg z wewnątrz kraju. Parowce łączą Algier z Marsylią, Alicante i Walencją. Ważna stacja węglowa. Wywóz wina, zboża, bydła, wełny, oliwy, tytoniu, rudy, kory korkowej oraz trawy halfa. Stacja klimatyczna uczęszczana przez chorych na płuca, 206595 mieszkańców (1921), z czego 2/3 Europejczyków.