Alfred North Whitehead (15 lutego 1861 - 30 grudnia 1947) -
angielski filozof, matematyk i fizyk.
Współpracował z
Bertrandem Russelem przy dziele 'Principia Mathematica' (lata 1910 - 1913). Jest twórcą tzw. filozofii organizmu oraz prekursorem, rozwijanego głównie w
Stanach Zjednoczonych, nurtu współczesnej filozofii procesu. Począwszy od problemów
logiki i matematyki, zakres naukowych zainteresowań Whiteheada rozszerzał się w kierunku
epistemologicznych i metodologicznych podstaw nauki, by ostatecznie objąć swym zasięgiem najbardziej ogólne zagadnienia z dziedziny filozofii spekulatywnej.
Z wczesnego, matematycznego okresu pochodzą, między innymi, następujące dzieła:
A Treatise on Universal Algebra (1898),
On Mathematical Concepts of the Material World (1906). Drugi etap wyznaczają:
The Organisation of Thought (1917),
An Enquiry Concerning the Principles of Natural Knowledge (1919),
The Concept of Nature (1920),
The Principle of Relativity (1922). Na ostatni okres składaja się:
Science and the Modern World (1925),
Religion in the Making (1926),
Symbolism, its Meaning and Effect (1927),
Process and Reality (1929) - dzieło uznane za najważniejsze w dorobku Whiteheada, stanowiące najpełniejszy wykład kosmologii organicystycznej,
The Function of Reason (1929),
Adventures of Ideas (1933),
Modes of Thought (1938).