Alfabet polski
Alfabet polski (czyli abecadło) oparty jest na alfabecie łacińskim i składa się obecnie z 32 liter:A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P R S Ś T U W Y Z Ź Ż
Teraz litery z alfabetu łacińskiego: Q, V i X nie są zaliczane do liter polskiego alfabetu, gdyż w polskim słowotwórstwie nie ma potrzeby ich stosowania.
Rady Języka Polskiego uzasadnienia, iż brzmienie wszystkich, nawet nowo wymyślanych wyrazów w języku polskim, da się zapisać zgodnie z regułami polskiej ortografii w sposób wystarczający tylko za pomocą wymienionych 32 liter. Niemniej jednak te trzy łacińskie litery towarzyszą językowi polskiemu w wyrazach obcych i obcojęzycznych, przekształcając się zazwyczaj w litery polskiego alfabetu w miarę powszednienia stosowania wyrazów zawierających te litery.
Konsekwencją takiego poglądu jest m.in. stanowisko Rady Języka Polskiego dotyczące odmiany terminów obcojęzycznych, np. Linux, ale Linuksa.
Staropolskie "obiecadło wedle ortografijej pana Kochanowskiego tak idzie: A á à ą b b' c ć cz d dz dź dż é è ę f g h ch i j k l ł m m' n ń o ó p p' q r rz s ś sz t u w w' x y z ź ż". Ten zestaw umożliwia zapisanie słów w dialektach języka polskiego i dokładniejszą transliterację starych zapisów.
Inne alfabety
- afrykański
- arabski
- aramejski
- bengalski
- bopomofo
- Braille'a
- cyrylica
- deseret
- dewanagari
- etiopski
- etruski
- fenicki
- fonetyczny NATO
- głagolica
- flagowy
- gocki
- grecki
- gudźarati
- gurmukhi
- hawajski
- hebrajski
- iberyjski
- inuktitut
- kannada
- khmerski
- koptyjski
- koreański
- laotański
- malajalam
- meroicki
- mongolski
- Morse'a
- ogham
- orija
- ormiański
- ręczny
- runiczny
- semaforowy
- Shawa
- sinhala
- staroitalski
- staroturecki
- syriacki
- tamilski
- telugu
- tengwar
- thaana
- tifinagh
- tybetański