Alfabet (nazwa pochodzi od pierwszych liter alfabetu greckiego:
alfa i
beta) - zestaw znaków:
liter lub
piktogramów (a czasem także innych symboli graficznych), ułożonych w ustalonym porządku, z których każdy znak (lub ich zbitka) odpowiada jakiejś cząstce mowy -
głosce lub
sylabie, lub też nawet całemu
wyrazowi lub wyrażeniu. Za pomocą liter alfabetu można utrwalić
język mówiony w postaci pisanej (
pismo fonetyczne).
Alfabet polski
Alfabet polski (czyli abecadło) oparty jest na
alfabecie łacińskim i składa się obecnie z 32 liter:
A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P R S Ś T U W Y Z Ź Ż
Teraz litery z alfabetu łacińskiego:
Q,
V i
X nie są zaliczane do liter polskiego alfabetu, gdyż w polskim
słowotwórstwie nie ma potrzeby ich stosowania.
Rady Języka Polskiego uzasadnienia, iż brzmienie wszystkich, nawet nowo wymyślanych wyrazów w języku polskim, da się zapisać zgodnie z regułami polskiej
ortografii w sposób wystarczający tylko za pomocą wymienionych 32 liter. Niemniej jednak te trzy łacińskie litery towarzyszą językowi polskiemu w wyrazach obcych i obcojęzycznych, przekształcając się zazwyczaj w litery polskiego alfabetu w miarę powszednienia stosowania wyrazów zawierających te litery.
Konsekwencją takiego poglądu jest m.in. stanowisko
Rady Języka Polskiego dotyczące odmiany terminów obcojęzycznych, np. Linux, ale Linuksa.
Staropolskie "obiecadło wedle ortografijej pana
Kochanowskiego tak idzie:
A á à ą b b' c ć cz d dz dź dż é è ę f g h ch i j k l ł m m' n ń o ó p p' q r rz s ś sz t u w w' x y z ź ż". Ten zestaw umożliwia zapisanie
słów w
dialektach języka polskiego i dokładniejszą
transliterację starych zapisów.
Inne alfabety