W średniowieczu podbita przez Zakon Kawalerów Mieczowych, po jego sekularyzacji w XVI wieku wraz z większością Inflant jako wspólna domena Korony i Litwy w Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Nazwa Inflanty Polskie pojawiła się po pokoju w Oliwie 1660, gdy Łatgalia jako jedyna część Inflant pozostała w granicach Rzeczpospolitej (Kurlandia i Semigalia stanowiły lenne, jednakże odrębne od federacji księstwo). Po I rozbiorze w granicach Rosji stała się częścią guberni białoruskiej (później witebskiej). Łatgalię zamieszkuje większa część 60-tysięcznej mniejszości polskiej na Łotwie. Także wśród ludności łotewskiej widać różnorodne wpływy kultury polskiej, jak choćby licznie występujące imiona zaczerpnięte z polszczyzny.
Główne miasta: Dyneburg, Rezekne.